“Ik doe er niet toe. Ik word niet gezien. Ik sta in de weg. Ik ben ongewenst”. Sem (24) heeft lang geworsteld met gevoelens van onzekerheid en afwijzing. Deze gevoelens werden mede veroorzaakt door het feit dat Sem veel gepest is.
“Mijn moeder overleed toen ik 2,5 jaar was. Ik dacht dat ze niet genoeg van me hield of dat ik ongewenst was. Van kleins af aan ben ik gepest, getreiterd. Ik was anders. Ze hebben wel eens dingen gezegd als: ‘Weet je, je zal nooit een vriendin krijgen, want je bent te lelijk.’ Dan krijg je op een gegeven moment een gevoel van onzekerheid en minderwaardigheid. En dan ga je inderdaad de woorden geloven die gezegd worden. Ik heb zelfs leraren gehad die zeiden van: ‘Sem is twee-linkerhandig en de enige plek waar hij nog kan werken is op een sociaal werkbedrijf’.
Ongelukkig
Ik voelde me door het pesten en het treiteren zo minderwaardig dat ik dacht: ‘Ben ik hier alleen maar om m’n leven zuur gemaakt te laten worden?’ Ik had zoveel pijn en verdriet van binnen dat ik dacht: ‘Het hoeft van mij niet meer.’ Ik heb pogingen gedaan om mezelf van het leven te beroven. Een goede vriend wees me op de gevolgen en wat ik allemaal zou achterlaten. Ik was 15 toen ik tot bekering kwam. Ik wist niet meer wat ik moest met m’n leven, vanwege het pesten en het treiteren. Ik probeerde heel erg acceptatie en bevestiging te zoeken in de kerk. Een half jaar na mijn keuze voor God heb ik door teleurstellingen God weer losgelaten. Er was nog niet veel veranderd en ik was nog steeds ongelukkig.
Naar herstel
Ik kwam in de hardcore-scene terecht. Daar kreeg ik vrienden en werd ik ineens populair. Ik voelde me heel wat. Elk weekend uitgaan. Roken. Drinken. Achter de vrouwen aan. Ik wist niet wat me overkwam. Ik bleef verkeerde keuzes maken en liet me gemakkelijk beïnvloeden door anderen. Gelukkig waren er in die periode altijd mensen die voor mij bleven bidden dat ik opnieuw zou terugkeren bij Jezus.
In 2011 ging ik naar De Hoop. Hier leerde ik om met afwijzing om te gaan. Mijn herstel in De Hoop zie ik als een geschenk van God. Ik heb de keuze gemaakt om Jezus in de wortel van afwijzing te laten komen en die pijn te verzachten. In de tijd dat ik in moeilijkheden zat, heeft God mij vastgehouden. Voor iedereen is een weg terug, Hij is de enige reden dat ik nu leef.”
* Wegens privacy-redenen is de naam in dit artikel gefingeerd.